واقعیت اینه با خانوادم خوش اخلاقم چون اعصاب دردسراشونو ندارم
ولی در درون میدونم که بدترین ضربه هارو از همینا میخورم
بدترین سختیارو همینا برام بوجود آوردن
رابطه خوبی که میتونستم داشته باشمو همینا بهم زدن
مسیر تحصیلیمو همینا سخت کردن
میخندم باهاشون ولی از درون حوصلشونو ندارم
عجیبیش اینه دلمم براشون تنگ میشه